سینتکس else پایه

سینتکس else پایه در زبان برنامه‌نویسی C

در زبان برنامه‌نویسی C، ساختار شرطی if-else یکی از اساسی‌ترین ابزارها برای کنترل جریان اجرای برنامه است. این ساختار به برنامه‌نویس اجازه می‌دهد تا بر اساس شرایط مختلف، کدهای متفاوتی را اجرا کند.

ساختار کلی دستور else

دستور else همیشه به همراه if استفاده می‌شود و زمانی اجرا می‌شود که شرط مربوط به if برقرار نباشد. ساختار پایه آن به صورت زیر است:

if (شرط) {
  // کدهایی که اگر شرط درست باشد اجرا می‌شوند
} else {
  // کدهایی که اگر شرط نادرست باشد اجرا می‌شوند
}

مثال عملی

برای درک بهتر، به مثال ساده‌ای توجه کنید:

کد نمونه توضیحات
int x = 10;
if (x > 5) {
  printf("x بزرگتر از 5 است");
} else {
  printf("x کوچکتر یا مساوی 5 است");
}
در این مثال چون x برابر 10 است و شرط (x > 5) درست است، پیام اول نمایش داده می‌شود. اگر مقدار x کمتر از 5 بود، پیام دوم نمایش داده می‌شد.

نکات کلیدی در استفاده از else

  • دستور else همیشه باید بعد از if بیاید و به تنهایی معنی ندارد
  • بین if و else نباید کد دیگری قرار بگیرد (مگر در ساختارهای پیچیده‌تر)
  • اگر فقط یک دستور بعد از else دارید، نیازی به آکولاد {} نیست (اما توصیه می‌شود برای خوانایی بهتر از آکولاد استفاده کنید)
  • برای شرایط پیچیده‌تر می‌توان از else if استفاده کرد

برای یادگیری عمیق‌تر و دیدن مثال‌های پیشرفته‌تر می‌توانید اینجا را تماشا کنید.

تفاوت if تکی و if-else

مهم است بدانید که استفاده از if به تنهایی با if-else تفاوت دارد:

  1. در if تکی، اگر شرط برقرار نباشد، هیچ کدی اجرا نمی‌شود
  2. در if-else، همیشه یکی از دو بلوک کد اجرا می‌شود (یا بخش if یا بخش else)
  3. استفاده از else اختیاری است اما گاهی ضروری می‌شود

در نهایت، یادگیری صحیح ساختارهای شرطی مانند if-else پایه‌ای اساسی برای نوشتن برنامه‌های پیچیده است. با تمرین مثال‌های مختلف می‌توانید تسلط خود را بر این مبحث افزایش دهید.